"12 powodów dlaczego..."

Pierwsza tabletka

Za dawną klasę

Która zniszczyła wszystko

Druga tabletka

Za żonę chrzestnego

Która odebrała pewność siebie

Trzecia tabletka

Za przyjaciółkę

Której cierpienie powoduje mój ból

Czwarta tabletka

Za nową klasę

Która utrzymuje mnie w przekonaniu mojej brzydoty

Piąta tabletka

Za obu dziadków

Którzy nie umieli mnie docenić

Szósta tabletka

Za chłopaka moich snów

Który przez przypadek zniszczył moje nadzieje

Siódma tabletka

Za idoli

Którzy byli, ale ich nie było

Ósma tabletka

Za ludzi

Którzy nie doceniają siebie

Dziewiąta tabletka

Za rodzeństwo

Które uczy się być okropnymi dla innych

Dziesiątka tabletka

Za mamę

Dla której rozmowa była ciężarem

Jedenasta tabletka

Za tatę

Którego się bałam

Dwunasta tabletka

Za Ciebie

Której nie łyknę

Zachowam przy sercu

Bo tylko ty

Powodowałaś uśmiech na mojej twarzy

12 powodów dlaczego nie powinno mnie tu być

Magda xo

-/samookaleczalna/-cytat

Dlacze­go ludzie od­chodzą? Dlacze­go po­zos­ta­wiają nas sa­mym so­bie? Dlacze­go ra­nią? Dlacze­go niszczą? Odejście człowieka, które­go się kochało bo­li. Brak je­go. Je­go obec­ności wy­rywa nasze ser­ca z klat­ki piersiowej. Ser­ce nie mające dla ko­go bić, słab­nie, bi­je ciężej by w końcu całko­wicie za­mil­knąć. Ludzie nie są świado­mi te­go ja­ki ból za­dają in­nym od­chodząc. Nie wiedzą na co ich ska­zują. Człowiek porzu­cony, zamyka się w so­bie. Pogrąża w bólu i płaczu. Oka­lecza siebie psychicznie i fi­zycznie, ra­niąc tym sa­mym bliskich. Człowiek zos­ta­wiony sam so­bie, wy­niszcza się. Tak bar­dzo pochłania go sa­mot­ność i uczu­cie, że to wszys­tko je­go wi­na, że w końcu zaczy­na myśleć o śmier­ci. Cięcie się już mu nie wys­tar­cza. Sa­mookleczanie kiedyś po­magało mu zagłuszyć ból psychiczny, a te­raz stało się dla niego czymś nor­malnym i już nie po­maga mu uśmie­rzyć bólu. Myśli sa­mobójcze to do­piero początek piekła ja­kie będzie przeżywał póki będzie żył. Zacznie się izo­lować od ludzi. Będzie ciągle sam. Będzie chodził przygnębiony, smut­ny, zapłaka­ny, myśląc o życiu i śmier­ci. Po­kusa śmier­ci, będzie tak wiel­ka aż w końcu spróbu­je. Spróbu­je się za­bić. Jeśli mu się nie uda, szczęście od Bo­ga. Zaś jeśli zgi­nie, oso­ba, która od niego odeszła zro­zumie jak bar­dzo ważna dla niego była będzie mu­siała żyć ze świado­mością, że śmierć oso­by, którą naj­praw­do­podob­niej w głębi ser­ca kochała, odeszła z jej wi­ny... / samookaleczalna.-(zacytowałam to z pewnej strony..po prostu lepiej bym tego chyba nie opisała...)